10-03-2021 | blog

Slimme zorg werkt niet zonder slimme inwoner

Begin februari mocht ik de Slimme Zorg Estafette openen. Een initiatief van het ministerie van VWS om het toepassen van slimme zorg te versnellen. Terecht dat VWS hier werk van maakt, slimme toepassingen helpen bij preventie. Of het nu gaat in het voorkomen van gezondheidsklachten (apps die je laten bewegen) of zorgen dat ze niet erger worden (apps die je bijvoorbeeld bij artrose gerichte instructies geven). Maar hoe meer we hierover praten, hoe meer ik me afvraag of we die slimme zorg met z’n allen ook gaan gebruiken...

 

Het kennisinstituut Pharos wijst er terecht op dat gezondheidsverschillen vaak sterk samenhangen met gezondheidsvaardigheden. Terwijl we juist de grootste winst kunnen halen bij mensen met een mindere gezondheid, weten we ook dat hun vaardigheden beter moeten. En dus is de vraag of slimme zorg niet vooral gaat zorgen voor grotere gezondheidsverschillen? Juist de mensen die digitaal vaardig zijn maken gebruik van digitale mogelijkheden, maar voor minder digitaal vaardige mensen wordt de afstand tot anderen juist alleen maar groter.

"Hoe meer we erover praten, hoe meer ik me afvraag of we die slimme zorg met z’n allen ook gaan gebruiken..."

Er is geen weg terug meer van digitalisering. Dat betekent dat we moeten investeren in digitale gezondheidsvaardigheden. Naast inwoners gaan staan en ze meenemen in wat je telefoon voor jouw gezondheidsvaardigheden kan betekenen. Maar wie gaat dat doen? Een huisarts kan een patiënt wijzen op slimme zorg maar heeft meestal niet de tijd om het uit te leggen. Dat gaat veel beter in een huiselijke setting.

 

Hoe mooi zou het zijn als bijvoorbeeld een ROC daar een rol kan in spelen, waar duizenden studenten staan te popelen om praktijkervaring op te doen? Naar analogie van "student aan huis": studenten die na verwijzing van de huisarts (of een fysiotherapeut) bij je langskomen en laten zien hoe je de mobiele telefoon gebruikt om je gezondheid te verbeteren. En dat die studenten dan een week later nog eens langs komen om te zien of het nu allemaal werkt.

 

Laten we niet wachten op kabinetsbeleid, standpunten van verzekeraars of een financieringspotje maar een werkcoalitie bouwen tussen eerstelijnszorg en onderwijs. Het resultaat: we verbeteren digitale gezondheidsvaardigheden van juist die mensen die er de meeste baat bij hebben. En zo is het ideaal, kleinere gezondheidsverschillen, weer een stap dichterbij.