Van onze vrouw in Armenië

Onze adviseur Hieke van Haarst is momenteel in Yerevan, de hoofdstad van Armenië. Zij adviseert daar een polikliniek die nu 3 jaar bestaat en wil groeien naar een polikliniek die gespecialiseerd is in  revalidatie en fysiotherapie. Ze vertelt over haar belevenissen.

Samenwerking tussen zorgaanbieders is niet gebruikelijk in Armenië: klinieken concurreren met elkaar en het land kent geen basisverzekering. Revalidatie is een onderontwikkeld vakgebied in het land. En toch maakt de polikliniek waar ik nu ben de strategische keuze om zich te specialiseren in dit vakgebied. Ze hebben de ambitie om mensen na een trauma of operatie, met een blessure of chronische ziekte te helpen en sneller te laten re-integreren. Het gaat goed, de kliniek groeit snel. De ambitie en toewijding zijn bewonderenswaardig.

Vergelijking

Ik probeer de kliniek te adviseren vanuit de lokale situatie, maar onwillekeurig vergelijk ik toch met hoe we het in Nederland gewend zijn. Hoe belangrijk onderlinge samenwerking en verwijzing is. En hoe het mensen kan helpen als er een breed aanbod aan zorg en ondersteuning is, niet alleen curatief maar ook in de vorm van begeleiding bij re-integratie in het sociale leven, een gezonde leefstijl en mentale begeleiding.

Nu ben ik hier en verergert de situatie in de Armeense enclave Nagorno Karabach. Veel mensen in de kliniek kennen mensen met roots in Nagorno Karabach en de bezorgdheid over de situatie daar is groot. Ze zijn er niet gerust op en maken zich grote zorgen over de Armeniërs in de enclave. We praten er veel over.

Ik spreek een patiënt, een jonge soldaat van begin 20, die in de vorige oorlog met Azerbeidzjan in 2020 gewond raakte en een dwarslaesie opliep. En hoe mooi de daarin overeengekomen ambities ook zijn: akkoorden als IZA en GALA zijn opeens heel ver weg.