18-05-2020 | blog
Sinds medio maart veranderende er veel voor iedereen. Zo ook het werkende leven van een adviseur van Raedelijn. Eenieder moest thuis een werkplekje maken en vele lopende trajecten werden uitgesteld ‘tot nader order’. “Wat nu?” dachten we in een stil moment. Dat hebben we snel van ons afgeschud omdat we ons realiseerden dat er veel vragen op de zorg afkwamen. “Welke vraagstukken zijn nu actueel en waarin kunnen wij nú van waarde zijn?” vroegen we onze opdrachtgevers. Al snel kwamen we terecht in de flow van vele vragen die opkwamen in de coronacrisis.
Zo hebben collega’s en ik een helpende hand kunnen bieden in de geboortezorg in regio Midden Nederland. Met elkaar hebben we een noodscenario voor de verloskundige zorg uitgewerkt met een communicatieplan bij inwerkingtreding. We hebben gefungeerd als sparringpartner over urgente onderwerpen en geholpen met bepalen welke verbindingen te leggen om het proces goed te laten verlopen. Ook hebben we ondersteunt tijdens eerstelijns verloskundig crisisoverleg en bij meer harmonisatie van een aantal COVID-19 gerelateerde werkafspraken.
Vloeibaar onder druk
Ik merkte: onder druk, wordt het vloeibaar. Er kunnen nu dingen die in de tijd voor deze corona periode niet konden. Dat heeft iedereen gemerkt in de zorg. Bijvoorbeeld ten aanzien van regelgeving die werd aangepast om makkelijker zorg op afstand te kunnen verlenen. Ook concurrentie leek minder op de voorgrond te staan, verbindingen ontstonden en afstemming werd steviger. Tegelijkertijd werd ook zichtbaar dat digitaal zorgverlenen zijn beperkingen kent en er nog een grote stap te zetten is.
Vooruitplannen
Activiteiten worden waar mogelijk weer aangezwengeld en opgepakt. Langzaamaan begint iedereen weer vooruit te kijken. ‘We komen nu voorzichtig van de overlevingsstand, in een stand waarin we weer ademhalen en acties vooruitplannen’, vertelde een verloskundige mij.
Ik ben blij dat de draad grotendeels weer wordt opgepakt. Tegelijk hoop en verwacht ik dat niet alles 1 op 1 teruggaat naar hoe het was. We leren veel van deze tijd. Dat we bewust nagaan welke zorgaspecten blijvend digitaal/op afstand kunnen en welke aspecten juist door ontmoeting, elkaar zien en aanraken, moeten plaats vinden. Ik zie vormen voor me waarin er sprake is van slimme combinaties van onderdelen op afstand en onderdelen face to face. Waarbij er wellicht ook ruimte ontstaat om daar waar nodig juist meer bij mensen thuis te komen en zo beter de context te zien.
Muren afbrokkelen
Ik verwacht dat de verbindingen die zijn ontstaan of verstevigd, een goede basis zullen zijn voor duurzame samenwerking. De vloeibaarheid die crisis brengt, mag wat mij betreft de gaatjes en kieren tussen muren groter en groter maken. Zodat die muren wat meer afbrokkelen en er gemakkelijker samenwerking ontstaat. Samenwerking tussen professionals en met inwoners die bijdraagt aan kwalitatief goede zorg- en dienstverlening waarin ervaren gezondheid en leefplezier belangrijke uitgangspunten zijn.
Marieke de Jong